เอกสารอ้างอิง
กิ่งกนก พิทยานุคุณ และคณะ. 2527. การบัญชีต้นทุน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.หน้า 152 – 160.
กรมส่งเสริมสหกรณ์. 2559. ประวัติการส่งเสริมสหกรณ์. [ระบบออน์ไลน์]. แหล่งที่มา
http://www.cpd.go.th/web_cpd/cpd_Allabout.html. (22 มิถุนายน 2560).
โกมล วงศ์อนันต์ และ อภิชา ประกอบเส้ง. 2559. SWOT Analysis ด้าน Planning [ระบบออน์ไลน์]. แหล่งที่มา http://promrucsa-dba04.blogspot.com/2012/10/swot-analysis-swot-swot-humphrey-swot-2.html. (11 มิถุนายน 2562).
กัลทิมา พิชัย และคณะ 2551. เพิ่มศักยภาพผู้ผลิตชาชาเมี่ยงโดยการเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพในการผลิตพืชให้ประโยชน์และการพัฒนาผลิตภัณฑ์เขตพื้นที่ปลูกชาเมี่ยง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่. ภาควิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
เฉลิมขวัญ ครุฑบุญยงค์. 2555. การเงินธุรกิจ. ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ชวลิต และคณะ. 2553 ความหลากหลายของชาพื้นเมืองบนพื้นที่สูงในภาคเหนือของประเทศไทย ศูนย์วิจัยและฝึกอบรมที่สูง คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ดวงใจ และคณะ. 2558.คู่มือการศึกษาป่าไม้ไทย. กรุงเทพฯ: คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ดอกรัก มารอด. 2555. นิเวศวิทยาป่าไม้ประยุกต์. กรุงเทพฯ: ภาควิชาชีววิทยาป่าไม้ คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ดอกรัก มารอด และอุทิศ กุฏอินทร์. 2552. นิเวศวิทยาป่าไม้. กองทุนจัดพิมพ์ตำราคณะ วนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ. 532 หน้า
เดชา อินเด. 2545. การบัญชีต้นทุน. ธนาเพรส จำกัด กรุงเทพฯ.
นิวัติ เรืองพานิช. 2541. การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาตินิเวศวิทยา. นิเวศวิทยาทรัพยากรธรรมชาติ.
บุญธรรม บุญเลา ประสิทธิ์ กาบจันทร์ และสมยศ มีสุข. 2553. การวิจัยเพื่อเพิ่มผลผลิตและคุณภาพ
ของชาจีนในพื้นที่สูง. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มาhttp://librae.mju.ac.th/goverment/20111119104834_librae/26169.pdf. (16 สิงหาคม 2562).
ปฐวี แสงฉาย. 2536. ทัศนคติของเกษตรกรผู้ปลูกชา (เมี่ยง) ที่มีต่อการอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้ ตำบลป่าแป๋ อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่. ภาควิชาส่งเสริมการเกษตร, คณะเกษตรศาสตร์, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปิ่นมณี ขวัญเมือง. (2547). แบคทีเรียกรดแลคติกในผลิตภัณฑ์อาหารหมักดอง. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม. 3 : 62-69.
พุทธพงษ์ และคณะ 2561 การศึกษาความหลากหลาย และการใช้ประโยชน์ของเมี่ยง จังหวัดสุโขทัย ตาก แพร่ และน่าน วิทยาศาสตร์เกษตร
พรชัย ปรีชาปัญญา และคณะ 2528. ระบบวนเกษตรที่สูง. โครงการพัฒนาที่สูงไทย-เยอรมัน, เชียงใหม่. 153 หน้า.
พรชัย ปรีชาปัญญาและ พงษ์ศักดิ์ สหุนาฬุ. 2542. ภูมิปัญญาชาวป่าเมี่ยง (ชา) เกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพเพื่อการจัดการลุ่มน้ำที่สูงภาคเหนือ ประเทศไทย. [ระบบออนไลน์]. แหล่ง ที่มาhttp://frc.forest.ku.ac.th/frcdatabase/bulletin/ws_document/R044202.pdf. (20 สิงหาคม 2562).
พรชัย และคณะ 2546. การจัดการลุ่มน้ำป่าเมี่ยงโดยชุมชนมีส่วนร่วม สถานีวิจัยลุ่มน้ำดอยเชียงดาว กลุ่มวิจัยต้นน้ำ สำนักอนุรักษ์และจัดการต้นน้ำ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติ และ สิ่งแวดล้อม
เพ็ญแข สนิทวงศ์ ณ อยุธยา. 2533. การงบประมาณ กรุงเทพฯ :โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, หน้า 152 - 154.
ลัดดา ปินตา. 2560. การพัฒนาสมการโครงสร้างของปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่ออาชีพทำสวนเมี่ยง กรณีศึกษา ตำบลป่าแป๋ อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่. คณะบริหารธุรกิจและศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
เยาวพา ณ นคร. 2545. การบัญชีต้นทุน 1 กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
วารีรัตน์ หนูหตี. (2557). การยับยั้งแบคทีเรียก่อโรคที่ปนเปื้อนพื้นผิวสัมผัสโดยใช้สารสกัดจากพืชตระกูลขิง. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการจัดการสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยสงคลานครินทร์
ศุภชัย ปทุมนากุล และคณะ. 2552. โซ่อุปทานสินค้าเกษตรเล่มที่ 1 การจัดการซัพพลายเออร์ (Agricultural Supply Chain). กลุ่มวิจัยระบบโซ่อุปทานและโลจิสติกส์ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทยและสำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (สสว.). 2550. แนวทางในกาลดต้นทุน. โครงการภายใต้กรอบความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชน SMEs Projects. สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย และสำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาด กลางและย่อม. พิมพ์ครั้งที่ 1
สมาคมนักบัญชีและผู้สอบบัญชีรับอนุญาตแห่งประเทศไทย. 2538. ศัพท์บัญชี. กรุงเทพฯ: บริษัทพี.เอ.ลิฟวิ่ง จำกัด, หน้า 25.
สายลม สัมพันธ์เวชโสภา, ธีรพงธ์ เทพกรณ์, พนม วิญญายอง และ ประภัสสร อึ้งวณิชยพันธ์. (2551). การศึกษาสถานภาพปัจจุบันของชาในประเทศไทย. รายงานการวิจัย. สนับสนุนโดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
สายลม สัมพันธ์เวชโสภา และ คณะ. (2552). โครงการเก็บและกำหนดพันธุ์ชาที่เหมาะสมในพื้นที่ปลูกภาคเหนือของไทย. รายงานการวิจัยพัฒนาและวิศวกรรมฉบับสมบูรณ์. สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ. 129 หน้า.
สมนึก เอื้อจิระพงษ์พันธ์. 2539. การบัญชีต้นทุน แนวคิดและการประยุกต์เพื่อการตัดสินใจเชิงการบริหาร. กรุงเทพฯ: หจก. สยามเตชั่นเนอรี่ ซัพพลายส์, หน้า 201 – 249.
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. 2553. ดัชนีความผาสุกของเกษตรกร.ปีรายงานฉบับสมบูรณ์.
สุจินดา และคณะ. 2560.รายงานการวิจัยและการพัฒนาการวิจัยการเกษตร ฉบับสมบูรณ์ การบูรณาการงานวิจัยเมี่ยงเพื่อสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นและเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
สุรัติวดี ภาคอุทัย. 2551. โครงการวิจัยและพัฒนาผลิตภัณฑ์สารออกฤทธิ์เฉพาะทางจากพืชตระกูลZanthoxylum ชาเมี่ยง และตะไคร้ต้น. รายงานความก้าวหน้าโครงการวิจัยรวบรวมองค์ความรู้และพัฒนาผลิตภัณฑ์จากความหลากหลายทางชีวภาพและภูมิปัญญาท้องถิ่นบนพื้นที่สูง สถาบันวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูง (องค์การมหาชน).
สุมาฬี พรหมรุกขชาติ และคณะ 2554. การเพิ่มผลผลิตยอดชาอู่หลงอินทรีย์ ด้วยไคโตซาน.
สถาบันวิจัยเทคโนโลยีเกษตรมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://www.kaewpanya.rmutl.ac.th/cttc/web/KN_FilesUpload/00325/oolongtea.pdf. (20 สิงหาคม 2562).
สุภามาส อินทฤทธิ์. (2547). สารต้านออกซิแดนท์. วารสารวิทยาศาสตร์. พ.ค-มิ.ย. หน้า 156-163
อรัญญา ภาณุศานต์. 2550. การวางแผนและควบคุมโดยงบประมาณ. พิมพ์ครั้งที่ 6 กรุงเทพฯ: บริษัท ธนาเพรส จำกัด.
อภิรดี สาริกา. 2527. การศึกษาสารที่ให้กลิ่นใบเมี่ยง (ใบชาหมัก). [ระบบออนไลน์].แหล่งที่มา http://cmuir.cmu.ac.th/handle/6653943832/32556. (14 สิงหาคม 2562).
อรชร โพธิสุข และคณะ. 2545. เอกสารการสอนการบัญชีต้นทุนและการบัญชีเพื่อการจัดการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, หน้า 157 – 210.
อุทิศ กุฎอินทร์. 2542. นิเวศวิทยาพื้นฐานเพื่อการป่าไม้. กรุงเทพฯ: ภาควิชาชีววิทยาป่าไม้ คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Adaramoye O., Oogungbenro B., Anyaegbu O. and Fafunso M. (2008b). Protective effects of extracts of Vernonia amygdalina, Hibiscus sabdariffa and vitamin C against radiation - induced liver damage in rats. J. Radiat. Res 49: 123-131.
Akinpelu D.A. (1999). Antimicrobial activity of Vernonia amygdalina leaves. Fitoterapia 70: 432-434.
Arhoghro E.M., Ekpo K.E., Anosike E.O. and Ibeh G.O. (2009). Effect of aqueous extract of bitter leaf (Vernonia amygdalina Del) on carbon tetrachloride (CCl4) induced liver damage in albino wistar rats. Eur. J. Sci. Res 26: 122-130.
Aquino-Bolanos, E. N., & Mercado-Silva, E. 2004. Effects of polyphenol oxidase and peroxidase activity, phenolics and lignin content on the browning of cut jicama. Postharvest Biology and Technology, 33, 275–283.
Azwanida N.N. (2015). A review on the extraction methods use in medicinal plants, principle, strength and limitation. Med Aromat Plants 4: 2167-2412.
Balentine, D. A., Wiseman, S. A., & Bouwens, L. C. M. 1997. The chemistry of teaflavonoids. Critical Reviews in Food Science and Nutrition, 37, 693–704.
Brune M., Rossander L. and Hallberg L. (1989). Iron absorption and phenolic compound: important of different phenolic structure. Eur. J. Clin. Nutr 43: 547-558.
Calne, S. (2005). Identifying criteria for wound infection. UL: Viking Print Services.
Charmberlain, R.N. (2007). The Microbiology of wounds. Available from: http://www.kcom.edu/faculty/chamberlain/website/wound/wound
Craft, N.M., P.K. Lee., M.T. Zipoli., A.N. Weinberg., M.N. Swartz. and R.A. Johnson. (2008). Superficial cutaneous infections and pyodermas. Fitzpatrick’s dermatology in
general medicine. 7thed MCGraw-Hill. p. 1694-1709.
Christian P. and Seshadri S. (1989). Counteract the inhibitory effect on tea in the vitro availability. Agri 49: 431-436.
Disler P.B., Lynch S.R., Charalton R.W., Torrance J.D., Bothwell T.H., Walker R.B. and Mayet F. (1975). The effect of tea on iron absorption. Gut 16: 113-119.
Duang-in N., Yajai W. and Ketpeerasit A. (2013). The design and construction of host press oil extraction machine. Research Project, Department of Mechanical Engineering
Technology. Rajamangala University of Technology Lanna (in Thai).
Higdon, J. V., & Frei, F. 2003. Tea catechins and polyphenols: Health effects, metabolism, and antioxidant functions. Critical Reviews in Food Science and Nutrition, 43(1), 89–143.
Ikigai H., Nakae T., Hara Y. and Shimamura T. (1993). Bactericidal catechins damage the lipid bilayer. Biochemica et Biophysica Acta 1147: 132-136.
Jain N.K. (1999). Global Advances in Tea Science. Arabali Printers&Publishers. New Delhi.
Keli S.O., Hertog M.G.L., Feskens E.J.M. and Kroumhout D. (1996). Dietary flavonoids, antioxidant vitamins, and incidence of stroke: The Zutphen study. Arch Intern Med
156: 637-642.
Kim H.J., Lee J.Y., Kim S.M., Park D.A., Jin C., Hong S.P. and Lee Y.S. (2009). A newepicatechin gallate and calpain inhibitory activity from Orostachys japonicas. Fitoterapia 80: 73- 76.
Klayraung, S., Viernstein, H., Sirrthunyalug, J. and Okonogi, S. (2008). Probiotic properties of Lactobacilli isolated from Thai traditional food. Science Pharm 76: 485-503.
Koko W.S., Mesaik M.A., Yousaf S., Galal M. and Choudhary M.I. (2008). In vitro immunomodulation properties of selected Sudanese medicinal plants. J. Ethnopharmacol 118: 26-34.
Kung Krabaen Bay Royal Development Study Center. (2013). Herbal Processing. Kung Krabaen Bay Royal Development Study Center. Chanthaburi, Thailand (in Thai).
Landis, S. L. (2008). Chronic wound infection and antimicrobial use. Adv. Skin Wound Care 21: 531-540.
Lattirasuvan, T., S. Tanaka, K. Nakamoto, D. Hattori and K. Sakurai. 2010. Ecological characteristics of home gardens in Northern Thailand. Tropics 18: 172-184.
Ngan, V. (2011). Would infections. Retrived August 9, 2011. Available from http://dermnetnz.org/bacterial/wound-infection.html.
Obritsch, M.D., Fish, D.N., Maclaren, R. and Jung, R. (2005). Nosocomial infections due to multidrug-resistant Pseudomonas aeruginosa: Epidermiology and treatment options. Pharmacotherapy 25:1353-1664.
Organizing Committee of ISTS. (1991). World Tea. Kurofune Printing. Shizuoka.
Phongmanee S. and Sanampol G. (2007). The extraction of medicinal herbs for inhibit food pathogen. Agric Sci J 38: 54-57.
Renaud S. and de Lorgeril M. (1992). Wine, alcohol, platelets, and French paradox for Coronary heart disease. Lancet 339: 1523-1526.
Rotimi V.O. and Mosadomi H.A. (1987). The effect of crude extracts of nine African chewing sticks on oral anaerobes. J. Med. Microbiol 23: 55-60.
Ryan, K.J. and C.G. Ray. (2010). Skin and would infections. Sherris medical microbiology. 5th ed. McGraw-Hill. p.895-900.
Saknnaka S., Kim M., Tanigushi M. and Yamamoto T. (1989). Antibacterial substances in Japanese green tea extract against Streptcoccus mutants: a cariogenic bacterium. Agri. Biol. Chem 53: 2307-2311.
Sharon, L. and J. Bernard. (1995). Peptostreptococcus, Propionibacterium, Eubacterium and other non-spore forming anaerobic gram-positive bacteria. Manual of Clinical Microbiology. 6th ed. Washington DC: Academic Press. P.578-599.
Sritippayawan, S., Sri-Singh, K., Prapphal, N., Samransamruajkit, R. and Deerojanawong, J. (2008). Multidrug-resistant hospital-associated infections in a pediatric intensive care unit: a cross-sectional survey in a Thai university hospital. Int. J. Infect Dis 13: 506-512.
Tanaka S., T. Lattirasuvan, K. Nakamoto, C. Sritulanon and K. Sakurai. 2010. Soil fertility status under various types of upland farming in northern Thailand. I. A case study of a village located in a transitional zone of hill evergreen and mixed deciduous forests. Tropics 18:185-199.
Tielker, D., Hacker, S., Loris, R., Strathmann, M., Wingerder, J., Wilhelm, S., et al. (2005). Pseudomonas aeruginosa laction LecB is located in the outer membrane and is involved in biofilm formation. Microbiology 151: 1313-1323.
Vison J.A., Dabbagh Y.A., Serry M.M. and Jang J. (1995). Plant flavonoid especially tea Flavonoid are powerful antioxidants using an in vitro oxidation model for heart disease. J. Agri. Food Chem 43: 2800-2802.
Wang, H., Provan, G. J., & Helliwell, K. 2000. Tea flavonoids, their functions, utilization and analysis. Trends Food Science Technology, 11, 152–160.
Willson R.C. and Clifford M.N. (1992). TEA; Cultivation to Consumtion. Chapman & Hall; London.
Wysocki, A.B., Kusakabe, A.O., Chang, S. and Tuan, T.L. (1999). Temporal expression of urokinase plasminogen activator, plasminogen activator inhibitor and gelatinase-B in chronic wound fluid switches from a chronic to acute wound profile with progression to healing. Would Repair Regan 7: 154-165.
Yamaguchi S. and Tanaka J.I. (1995). Origin and spread of tea from China to Eastern Asian Regions and Japan. In: Proceeding of ’95 International Tea-Quality-Human Health Symposium. Shanghai, China, Nov. 7th -10th, pp 279-286. gg
Yamamoto T., Juneja L.R., Chu D.C., and Kim M. (1997). Chemistry and Applications of Green Tea. CRC press. Florida.
Yen, G. C., & Chen, H. Y. 1995. Antioxidant activity of various tea extracts in relation to their antimutagenicity. Journal of Agricultural, 43, 27-32.
Yu F.L. and Lin S.Q. (1987). Original place and center of tea plant. In: Proceeding of International Tea-Quality-Human Health Symposium. Hangzhou, China. Nov. 4th-9th, pp. 7-11.
